Μουσείο Χατζηκυριάκου Γκίκα
Παρασκευή 22-11-2013
Πρώτη φορά βγαίνουμε φέτος έξω από το σχολείο μας και η χαρά μας είναι πολύ μεγάλη.
Λίγη αγωνία, πολλές απορίες, ακόμη περισσότερες ερωτήσεις :
πόσο μακριά είναι κυρία; με τι θα πάμε στο μουσείο; θα δούμε το ζωγράφο;
Από μέρες όμως είχαμε προετοιμαστεί για τη συμπεριφορά μας
μέσα στο μουσείο και στο τουριστικό λεωφορείο και γενικά έξω από το σχολείο μας,
για το πόσο προσεκτικοί θα πρέπει να είμαστε ώστε όλα να πάνε καλά.
Μιλήσαμε όμως και για το μουσείο του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα που θα επισκεπτόμασταν,
είδαμε έργα του ζωγράφου στο διαδίκτυο και σε διάφορα βιβλία και παρατηρήσαμε τον τρόπο που δούλευε τους πίνακές του.
Ζωγραφίσαμε στο καβαλέτο, δοκιμάσαμε να φτιάξουμε φόντο στα έργα μας όπως όλοι οι ζωγράφοι,
δουλέψαμε με διάφορες τεχνικές για να κατανοήσουμε πως δημιουργούνται όλα αυτά τα αριστουργήματα
που βρίσκονται στα μουσεία.
Και τώρα είμαστε μέσα στο μουσείο
με συνοδό μας πάλι την κυρία Μίνη να παρατηρούμε το εργαστήρι όπου ο μεγάλος Έλληνας ζωγράφος ζωγράφιζε τους πίνακες του.
Δυστυχώς δεν επιτρέπεται να βγάλουμε πολλές φωτογραφίες μέσα στο μουσείο
κι έτσι όταν βρισκόμαστε στην υπέροχη βεράντα του σπιτιού του βγάζουμε όσες μπορούμε.
Με τα μάτια μας γεμάτα εικόνες και χρώματα αποχαιρετούμε το μουσείο και τους πολύ ευγενικούς υπαλλήλους του.
Ο κύριος Στέλιος μας περιμένει στο λεωφορείο για να επιστρέψουμε στο σχολείο μας με ασφάλεια.
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα
