«Μαθαίνω να παίζω, μαθαίνω να ζω»
Στις 20 Νοεμβρίου « Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού»
συζητήσαμε στην τάξη για τα δικαιώματα των παιδιών.
Ξεχωρίσαμε μεταξύ άλλων το δικαίωμα στο παιχνίδι
και φτιάξαμε μια ομαδική εργασία.
Για ποιους λόγους, όμως, είναι σημαντικό το παιχνίδι;
Μετά από συζήτηση καταλήξαμε στους εξής:
♦ Το παιχνίδι δίνει χαρά.
♦ Το παιχνίδι προσφέρει διασκέδαση.
♦ Το παιχνίδι αναπτύσσει τη φαντασία.
♦ Το παιχνίδι καλλιεργεί τη δημιουργικότητα.
♦ Το παιχνίδι οδηγεί στη γνώση.
♦ Το παιχνίδι συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση.
Με αφορμή την « Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού» ( 11 Δεκεμβρίου) είπαμε όλοι
το αγαπημένο μας παιχνίδι, το γράψαμε και το βάλαμε στο « Κουτί του Κεφιού».
Έπειτα, συμφωνήσαμε να ανατρέχουμε κάθε φορά που δε θα είχαμε καλή διάθεση
ή θα είμαστε κουρασμένοι να παίζουμε κάποιο από αυτά.
Διαπιστώσαμε ότι αγαπημένα μας παιχνίδια είναι πολλά παραδοσιακά παιχνίδια
και σκεφθήκαμε να ψάξουμε στο διαδίκτυο να βρούμε σχετικούς πίνακες .
Τους εκτυπώσαμε και στη συνέχεια περιγράψαμε τι βλέπουμε σε κάθε πίνακα.
Φτιάξαμε αριθμητικά παζλ με παραδοσιακά παιχνίδια και παίξαμε.
Παίξαμε μέσα στην τάξη κάποια από αυτά.
Το πρώτο που έτυχε να πάρουμε από το κουτί του κεφιού ήταν : «Αλάτι ψιλό-αλάτι χονδρό»
Αλλη μέρα έτυχε :
« Η Κολοκυθιά»
Κάποια άλλη μέρα παίξαμε :
« Το δαχτυλίδι »
Μια άλλη φορά παίξαμε:
« Τα Αγαλματάκια»
Παίξαμε όμως και στην αυλή πολλά παιχνίδια όπως:
«Η μικρή Ελένη»
«Ο λύκος και το αρνάκι»
« Περνά-περνά η μέλισσα »
Όμως απαραίτητη προϋπόθεση ήταν κάθε φορά να τα « βγάζουμε»
για να ξέρουμε ποιό παιδί θα ξεκινήσει πρώτο το παιχνίδι.
Για να τα «βγάζουμε» μάθαμε μικρά τραγουδάκια, τα λαχνίσματα
(Αμπε-μπα μπλομ, άκατα-μάκατα, ένα-δύο- τρία, ο καρακατσάνης…)
Και ενώ εμείς παίζοντας εκτονώναμε την ενέργεια μας και
παράλληλα μαθαίναμε να συνεργαζόμαστε και να συνυπάρχουμε με άλλα παιδιά,
να οριοθετούμε τη συμπεριφορά μας και να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας,
ένα ευχάριστο γεγονός συνέβη στο σχολείο μας.
Δανειστήκαμε μια Μουσειοσκευή με « Ελληνικά Λαϊκά Παιχνίδια» από το
Μουσείο Μπενάκη. Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή
με παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά τα παλιά χρόνια. Συζητήσαμε για τα υλικά
που ήταν κατασκευασμένα και βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές που έχουν
με τα σημερινά παιχνίδια.
Είδαμε φωτογραφικό υλικό που περιελάμβανε παιχνίδια του «παλιού» καιρού
Καθώς και φωτογραφικό υλικό με παιχνίδια της «παλιάς γειτονιάς»
Δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν:
Φτιάξαμε βόλους από πηλό
Φτιάξαμε βόλους από πλαστελίνη και παίξαμε στο σχολείο
Φέραμε σβούρες που είχαμε στο σπίτι μας
Παίξαμε ποδόσφαιρο στην αυλή μας.
Όμως, μας γεννήθηκε μια απορία.
Τι παιχνίδια να παίζουν άραγε τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου;
Ύστερα από συνεννόηση με τη διευθύντρια του σχολείου, κυρία Αφροδίτη,
επισκεφθήκαμε το σχολείο όπου μας καλωσόρισαν η ίδια με τους εκπαιδευτικούς
και τους μαθητές. Οι γυμναστές του σχολείου, ο κύριος Πέτρος και η κυρία Νέλλη
μας επεφύλασσαν μια έκπληξη. Μας έδειξαν μαζί με τα παιδιά της Β΄ Δημοτικού
χορούς και ομαδικά παιχνίδια. Φύγαμε ενθουσιασμένοι αφού πρώτα
τους ευχαριστήσαμε για την φιλοξενία τους.
Και έτσι με κέφι, παιχνίδι, χαρά και εργασία, μία ακόμη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της.
Η γιορτή λήξης ήταν μια γιορτή για τον αθλητισμό με ποιήματα και αγωνίσματα.
Τα παιδιά έπαιξαν και ευχαριστήθηκαν. Πήραν μετάλλια για τη συμμετοχή τους
και κατάλαβαν για μια ακόμη φορά ότι είναι σημαντικό:
Να ανήκουν σε μια ομάδα!
Να τους δένουν με τους συμπαίκτες τους κοινοί στόχοι!
Να είναι « όλοι για έναν» και «καθένας για όλους»!
Να σέβονται και τους συμπαίκτες τους και τους αντιπάλους τους και να αγωνίζονται με τίμια μέσα!
Να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και να είναι προετοιμασμένα να αποδεχθούν και την ήττα!
'Αλλωστε… σημασία έχει η συμμετοχή και όχι η νίκη!
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα
